Autopech

Daar stond ik dan en de auto deed H E L E M A A L  N I E T S.

Ik had al 17 km gereden zonder enig probleem, ik stopte bij de apotheek, haalde medicijnen en toen ik terug kwam: nada, niks.

Manlief gebeld, die was ook verbaasd en kwam wel even en ik belde ondertussen de ANWB. Ze zouden me komen helpen, binnen een uur. Dat klopte.

Ondertussen was er 1 mevrouw die nog naar de apotheek wilde, die inmiddels gesloten was, die zei: "heb je pech, oh wat vervelend" en toen ze weer op de fiets wilde stapte vroeg of er iemand kwam om me te helpen. Verder was er 1 meneer die zei dat je dat toch niet verwachtte van een Opel... Nou dan wil ik 'm nog wel vertellen van vorig jaar.

Want vorig jaar in die warme zomer hield diezelfde Opel er dus mee op in Duitsland. We hadden toen nog geen wegenwachtservice voor het buitenland en zouden maar een Duitse wegenwacht bellen. Toen ik die belde was het zo druk dat er werd geadviseerd later terug te bellen. Nou ja zeg.

We zijn toen, manlief kon 'm nog aan de praat krijgen en houden, met veel pijn en moeite toch in Nederland terecht gekomen waar ik opnieuw de wegenwacht belde. Die kreeg 'm weer zover dat we naar huis konden rijden en het advies om de krukascensor te laten vervangen. Dat hebben we gedaan maar steeds (en vooral voor stoplichten en als de motor warm was) sloeg de motor af. In het begin raakte ik helemaal in paniek zodat ik 'm door alle stress niet meer kon starten maar alles went en ik kon 'm iedere keer wel weer starten.

De garage zat toen net tegen z'n vakantie aan te hikken schijnbaar want hij had het te druk om naar mijn auto te kijken. Ik ben toen naar een andere garage gegaan waar ze de nokkenascensor hebben vervangen. Ook dat hielp niet en uiteindelijk is (toch weer via mijn eigen garage die zelf ook wel inzag dat hij niet zo aardig was geweest) de computer vervangen. Daarna ging het goed, al was ik het vertrouwen in de auto volledig kwijt maar ook dat kwam in de loop der tijd weer goed.

En nu dus weer pech. Ik heb het gelaten over me heen laten komen al begon het wel te regenen en heel hard te waaien, dus ben ik toch maar in die warme auto gaan zitten. De wegenwachtmeneer had al snel in de gaten wat het euvel was: accu kaduuk. Dat kan zomaar bij warm weer. Maar die wegenwachtmeneer had ook een nieuwe accu bij zich die hij er zo in kon zetten als ik dat wilde.

Nou ja aan een auto die niet start heb ik ook niks dus....

Maar goed toen was het inmiddels wel 19.30 uur en dan nog eten koken. Nou wil het toeval dat de apotheek naast een cafetaria zit....

Postrondje

Op zondag post ik meestal een beetje echte post. Van die post die nog gewoon in zo'n oranje brievenbus moet. Meestal maak ik daarbij een ommetje, zo ook vandaag.

Ik maak vaak een rondje om de vijver. Een natuurvijver waar gevist en gezwommen kan worden. Vandaag viel me deze gigantische kastanjeboom pas op, ik heb nooit gezien dat 'ie er stond. En beukebomen staan er ook. Ik zag het aan de oude beukennootjasjes die er lagen. 

Blauwe regen is ook altijd zo mooi. Het vleit zich meestal mooi langs een gevel. 

Vereenigingsgebouw

foto van eigen hand

Ter gelegenheid van het zilveren jubileum van de Hengelose fabriek van de Gebr. Stork & Co in 1893, werd aan de arbeiders een verenigingsgebouw aangeboden dat onderdak moest bieden aan onder meer een tekenschool, eetzaal, kookschool, bewaarschool, bibliotheek, café met biljart en vergaderruimtes. De tekenzaal en eetzaal konden worden omgebouwd tot toneelzaal.

In 1938 werd het gebouw verbouwd en uitgebreid. In de jaren 80 werd er een restaurant en congrescentrum gevestigd.
bron Wikipedia

In 1999 werd het rijksmonument en de laatste jaren is het gebouw helaas flink verwaarloosd. Zonde toch van zo'n prachtig gebouw.

Maar men is nu bezig alles op te knappen en te verbouwen tot een hotel-restaurant met congres en vergaderruimtes. 

Het heeft een ideale ligging: achter het station en op kruipafstand van de binnenstad. 

Jong geluk

Ik hoorde al babyvogelgetsjilp en weet inmiddels waar het vandaan komt: een pimpelmees heeft een nestje gemaakt aan het begin van de oprit. Heel laag maar gelukkig wel tussen een stekelstruik. Op goed geluk dat die de buurkatten weghoudt. 

En deze merel is druk in de weer om nestmateriaal te verzamelen. Ongelofelijk dat hij het allemaal in zijn snavel houdt en nog nieuw materiaal kan oppikken ook.

Met een snavel vol gaat hij eerst op het dak van mijn auto zitten en van daaruit vliegt hij naar de klimop op het platje, zo vermoeden wij. 

Het lenteweer is na vandaag voor de rest van de week voorbij verwachten de weervoorspellers.